Το 15ο Off Off Athens Theatre Festival υποδέχεται φέτος 31 ομάδες σε μια γιορτή του θεάτρου που διοργανώνεται από το «Θέατρο Επί Κολωνώ».

Το Φεστιβάλ διαρκεί από τη Δευτέρα 26 Μαΐου έως και τη Δευτέρα 30 Ιουνίου 2025. Κάθε μέρα θα παρουσιάζονται οι παραστάσεις δύο ομάδων στις 20:15 και στις 22:00 ενώ η κάθε ομάδα θα πραγματοποιεί δύο παραστάσεις σε δύο συνεχόμενες μέρες.

Την αυλαία ανοίγει φέτος η Θεατρική Ομάδα «Nous Vivons Ensemble» η οποία θα παρουσιάσει το έργο «Miss Julie, ζούμε μαζί» σε κείμενο και σκηνοθεσία του Νικόλα Δρίγκα.

Στον μοναδικό κήπο του «Επι Κολωνώ» συναντήθηκα με τα μέλη της ομάδας και είχα τη συνομιλία που ακολουθεί.

***

Το όνομα της ομάδας σας πώς προέκυψε;

*Είχαμε ήδη βρει τον τίτλο της παράστασής μας και βρισκόμασταν στο στάδιο που αναζητούσαμε ένα όνομα: κάτι εύηχο και ταυτόχρονα σχετικό με την κατάσταση που είχαμε στο μυαλό μας. Μέσα στη συζήτηση ήρθε η ιδέα να κρατήσουμε «το ζούμε μαζί». Ξεκινήσαμε λοιπόν να δούμε πώς αυτό θα μπορούσε να γίνει! Θέλαμε η φράση να είναι σε μια γλώσσα όμορφη στο άκουσμα και κάπως έτσι καταλήξαμε στα γαλλικά με το «Nous Vivons Ensemble», που αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή!

Από πού ξεκίνησε η ιδέα της ομάδας;

*Μας αρέσει να αντιμετωπίζουμε το θέατρο σαν ζωτική ανάγκη. Από την αρχή, πρωταρχικός στόχος του καθένα μας ήτανε να πει μια ιστορία. Όταν, ύστερα από συζήτηση, συσπειρωθήκαμε γύρω από το έργο του Στρίντμπεργκ, ένα έργο για τον έρωτα και την πολιτική, καταλάβαμε πως μέσω της τέχνης καταφέραμε πια να εκφράσουμε τις δικές μας προσωπικές ανησυχίες. Αυτό το κοινό αίσθημα, αυτό το «έχουμε μια ιστορία να σας πούμε» είναι που μας παρακίνησε να κάνουμε το επόμενο βήμα και να δημιουργήσουμε τη δική μας ομάδα.

Τι είναι αυτό που σας ενώνει;

*Τα μέλη της ομάδας μας είναι άτομα με διαφορετικές καταβολές και αφετηρίες. Παρ’ όλα αυτά, η κοινή μας ανάγκη να μιλήσουμε για τις κοινωνικές ανισότητες, τις ανθρώπινες σχέσεις, να ψάξουμε, να πειραματιστούμε με κλασικά και νέα κείμενα, είναι αυτό που μας κρατάει όλους και όλες μαζί.

Γιατί επιλέξατε να συμμετάσχετε στο φεστιβάλ Off-Off Athens;

*Καθώς είμαστε μια θεατρική ομάδα με έδρα της – προς το παρόν – τη Θεσσαλονίκη, για εμάς ήταν πολύ σημαντικό να βρούμε ένα δημιουργικό και ανοιχτό πλαίσιο ώστε να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας και σε ένα άλλο κοινό. Το Φεστιβάλ Off Off του Θεάτρου Επί Κολωνώ μας φάνηκε μια εξαιρετική ευκαιρία — όχι μόνο για να επικοινωνήσουμε τη δουλειά μας αλλά και για να γνωρίσουμε και να δικτυωθούμε με άλλες ομάδες, καλλιτέχνες και θεατές. Μας ενδιέφερε ιδιαίτερα η φιλοσοφία του Φεστιβάλ, που ενισχύει τη φωνή νέων ομάδων και καλλιεργεί το αίσθημα κοινότητας και συνεργασίας και είναι μεγάλη μας χαρά να είμαστε μέρος του!

Η παράστασή σας τι πραγματεύεται;

*Πρόκειται για μια ελεύθερη διασκευή της «Δεσποινίδας Τζούλια» του Αυγούστου Στρίντμπεργκ. Ο φτωχός υπηρέτης του κόμη γνωρίζει και ερωτεύεται την κόρη του εργοδότη του. Ο καθένας χρησιμοποιεί τα προσωπικά του θέλγητρα για να αποσπάσει από τον άλλον ό,τι ποθεί περισσότερο, όπως κοινωνική άνοδο, χρήματα, αποδοχή από τους άλλους. Στην προσπάθεια αυτή, αποκαλύπτονται όλα εκείνα τα στοιχεία που φαίνεται πως τελικά διαχωρίζουν τον φτωχό από τον πλούσιο, τον άντρα από τη γυναίκα, τον άνθρωπο που δεν έχει παρελθόν από εκείνον που δεν θα έχει μέλλον.

Ποιοι είναι οι κύριοι λόγοι που θα προτείνατε στο κοινό, ώστε να παρακολουθήσει την παράστασή σας στο Φεστιβάλ;

*Ο σκοπός του Φεστιβάλ είναι η προώθηση νέων καλλιτεχνών. Και μείς ως νέοι καλλιτέχνες με όρεξη, περιέργεια, αγάπη και πάθος ερχόμαστε με μεγάλη χαρά να παρουσιάσουμε τον πειραματισμό μας. Η Τζούλια δεν είναι η κλασική, είναι μια σύγχρονη μεταφορά με πολλά στοιχεία και προβληματισμούς του σήμερα που νομίζουμε πως αυτό είναι το ενδιαφέρον και το ζητούμενο. Πιστεύουμε πως ο κύριος λόγος να παρακολουθήσει κανείς τη παράστασή μας είναι αυτός.

Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής μας;

*Κατά τη γνώμη μας, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του σήμερα είναι η αδιαφορία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και την αδικία. Το βλέπουμε καθαρά στην Παλαιστίνη. Κι ενώ οι εικόνες φρίκης κυκλοφορούν παντού, πολύ συχνά καταλήγουμε να τις προσπερνάμε σαν να είναι κάτι «φυσιολογικό». Αυτό είναι το πιο επικίνδυνο: να συνηθίσουμε την αδικία.
Μέσα σε αυτό το σκοτεινό τοπίο, θεωρώ πως το θέατρο και η τέχνη γενικότερα έχουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Δεν είναι μόνο μέσο έκφρασης, αλλά και αφύπνισης. Μπορούν να μας κάνουν να νιώσουμε, να σκεφτούμε, να μπούμε στη θέση του άλλου. Ένα θεατρικό έργο, μια εικόνα, ένα τραγούδι – όλα αυτά μπορούν να μεταδώσουν την αλήθεια πιο άμεσα απ’ ό,τι πολλές ειδήσεις. Η τέχνη μάς θυμίζει πως πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι. Κι αυτό, σήμερα, είναι πιο απαραίτητο από ποτέ.

Έχει επηρεάσει η εποχή την παράστασή σας;

*Πολύ! Ζούμε στην εποχή που το παράλογο κανονικοποιείται. Ο άνθρωπος έχει φύγει από το κέντρο και η εκμετάλλευση για την αποκόμιση χρημάτων, φήμης κτλ. κυριαρχούν. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στη σχέση που χτίζεται ανάμεσα στην Τζούλια και τον Ζαν. Με την πρώτη να είναι πιο ρομαντική και με τον δεύτερο να την εκμεταλλεύεται ώστε να μπορέσει να γίνει αυτό που πάντα ήθελε. Αλλά εν τέλει τι γίνεται; (δεν θα πούμε παραπάνω, ελάτε στην παράσταση να δείτε το πλοτ τουιστ χαχαχα…)

Τι θα θέλατε να πείτε για τη συνεργασία σας με το Θέατρο Επί Κολωνώ και τους ανθρώπους του;

*Η συνεργασία μας με το «Θέατρο Επί Κολωνώ» είναι από τις πιο θετικές και υποστηρικτικές που έχουμε ζήσει ως ομάδα. Οι άνθρωποι του θεάτρου είναι πάντα εκεί για μας, πρόθυμοι να βοηθήσουν σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, με εξαιρετική οργάνωση και απόλυτο επαγγελματισμό. Ακόμα κι όταν εμείς μπορεί να χανόμαστε ή δυσκολευόμαστε να οργανωθούμε, εκείνοι δείχνουν τεράστια κατανόηση, υπομονή και πραγματικό ενδιαφέρον. Είναι ξεκάθαρο ότι αγαπούν αυτό που κάνουν και ότι έχουν βαθιά φροντίδα και μεράκι τόσο για το φεστιβάλ όσο και για τους ανθρώπους που συμμετέχουν σε αυτό. Τους ευχαριστούμε πολύ και είμαστε ειλικρινά ευγνώμονες για αυτή τη συνεργασία.

Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν καλλιτέχνη που ξεκινά τώρα το θέατρο;

*Ειδικά στις μέρες μας, που οι συνθήκες για τους νέους καλλιτέχνες είναι κυρίως δύσκολες και αβέβαιες, είναι πολύ σημαντικό να μην ξεχνάμε ποτέ την αγάπη που μας ώθησε να μπούμε σε αυτόν τον χώρο.
Ο καλλιτέχνης χρειάζεται να είναι πάντα ανοιχτός, παρών και διαθέσιμος. Να μη φοβάται να πειραματιστεί, να αποτύχει, να βγει έξω από τα όριά του. Το θέατρο είναι ένας ζωντανός και εξελισσόμενος οργανισμός — κι εμείς οφείλουμε να εξελισσόμαστε μαζί του. Να μαθαίνουμε, να δοκιμάζουμε, να τολμάμε και να κυνηγάμε το επόμενο βήμα.
Και όσο δύσκολο κι αν γίνεται κάποιες φορές, να μην τα παρατάμε.
Αν μείνουμε κοντά σε αυτό που αγαπάμε, τότε πάντα θα βρίσκουμε έναν λόγο να συνεχίζουμε.

Θα θέλατε να δώσετε ένα μήνυμα στους θεατρόφιλους αναγνώστες του www.catisart.gr;

*Ως νέοι ηθοποιοί, νιώθουμε πως κάθε φορά που ανεβαίνουμε στη σκηνή, ξεκινά ένας διάλογος μαζί σας — ένα μοίρασμα που ξεπερνά τα λόγια.
Σε μια εποχή που το φως του πολιτισμού απειλείται από την αδιαφορία, τη βία, τη καταστολή και την απαξίωση κάθε δημιουργικής φωνής, το να πηγαίνουμε στο θέατρο είναι μια δήλωση ότι δεν συμβιβαζόμαστε με τη σιωπή. Ότι εξακολουθούμε να θέλουμε να συγκινούμαστε, να σκεφτόμαστε, να ονειρευόμαστε συλλογικά.

Ποια θα είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σας βήματα;

*Η ομάδα μας θέλει να συνεχίσει να εξελίσσεται. Βρισκόμαστε λοιπόν σε αναζήτηση της επόμενης δουλειάς μας καθώς και σε επαφές με νέους καλλιτέχνες και έργα, ώστε να δημιουργήσουμε μαζί μια δουλειά που θα μας εκφράζει συλλογικά. Θέλουμε να πειραματιστούμε, να συνεργαστούμε και να συνεχίσουμε να δημιουργούμε.

Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνομιλία και εύχομαι τα καλύτερα για την Ομάδα σας.

*Κι εμείς ευχαριστούμε το Catisart για τη φιλοξενία.

***

• Ομάδα 1η

Δευτέρα 26 Μαΐου στις 20:15 & Τρίτη 27 Μαΐου στις 22:00

«Miss Julie, ζούμε μαζί»

«Ο έρωτας είναι ένα παιχνίδι των πλουσίων. Μα και επικερδής για τους φτωχούς, όπως και να το κάνουμε». Ίσως τελικά, κάποιες φορές, η πτώση ενός ανθρώπου να σημαίνει την ανάδειξη μιας ολόκληρης τάξης. Δημιουργία που αντλεί αποκλειστικά από τα αποθέματα της καταστροφής που η ίδια η φύση συσσωρεύει. Τα πρόσωπα του Στρίντμπεργκ, η φιλοσοφία του Ντε Σαντ και μια Τζούλια – Σαλώμη που ζητά από τον υπηρέτη της ό,τι ποθεί περισσότερο: το αντικείμενο που θα υπηρετεί τις ηδονές της όταν η πτώση θα πάψει να είναι επιλογή. Θα χρειαστεί όμως να μπει ένα τέλος, αφού ανάμεσα στον κυρίαρχο και τον υποταγμένο, θα υπάρχει πάντα αίμα.

Η ταυτότητα της παράστασης:

Θεατρική Ομάδα: Νους Vivons Ensemble
Κείμενο / Σκηνοθεσία: Νικόλας Δρίγκας
Σκηνογραφία / Ενδυματολογία: Άννα Θανασούλια
Φωτισμοί: Κωνσταντίνα Λύρα, Μάνια Αποστολίδου
Σχεδιασμός αφίσας: Μαρία-Πωλίνα Βασιλικού
Trailer: Φοίβος Ζώτης, Σπάρτακος Μανώλης

Ερμηνεύουν: Αρετή Κακαράνη, Δήμητρα Τσιμοπούλου, Νικόλας Δρίγκας

Διάρκεια: 50 λεπτά

***

Για εισιτήρια ΕΔΩ

Θέατρο Επί Κολωνώ
Ναυπλίου 12, Αθήνα 10444
Μετρό σταθμός «Μεταξουργείο»
Τηλέφωνο 210 513 8067

 

Πηγή: Ειρήνη Αϊβαλιώτου, catisart, 22/05/2025