αρχική | αρχείο παραστάσεων | rottweiler
Η Ομάδα Νάμα ανεβάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, την παράσταση «Rottweiler» στη Κεντρική Σκηνή του Επί Κολωνώ.
Πρόκειται για ένα κοινωνικοπολιτικό έργο ωμού ρεαλισμού με μαύρο χιούμορ και στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ του Ισπανού Γκιγιέρμο Έρας σε διασκευή της Ομάδας Νάμα και των συντελεστών της παράστασης.
Ερμηνεύουν: Δημήτρης Λάλος, Γιάννης Ράμος, Δημήτρης Καπετανάκος, Γιάννης Τρίμμης, Δημήτρης Καταλειφός (επί οθόνης), Ιωάννα Τζώρα (επί οθόνης), Δάφνη Λαρούνη (φωνή)
Μάρτιος, 2025
Κεντρική Σκηνή
πρεμιέρα: Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008
ημέρες & ώρες παραστάσεων:
Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο στις 21:15, Κυριακή στις 19:00
διάρκεια: 80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
τιμές εισιτηρίων
22 € κανονικό, 15 € μειωμένο, 13,5 € φοιτητικό
λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου
Ο Χάιμε, ένας ανερχόμενος και αδίστακτος δημοσιογράφος, στη μάχη για τηλεθέαση, αρπάζει μιαν ευκαιρία να δημιουργήσει σάλο γύρω από την εκπομπή του. Κλείνει μια συνέντευξη με τον Ροτβάιλερ, ένα νεοναζί σκίνχεντ που τελευταία έχει απασχολήσει την κοινή γνώμη με τις προκλητικές δηλώσεις και τις βίαιες πράξεις του. Η συνέντευξη αυτή θα πραγματοποιηθεί στο στέκι των σκίνχεντ σε μια υποβαθμισμένη περιοχή της Μαδρίτης ώστε η αίσθηση επικινδυνότητας να εξασφαλίσει το ενδιαφέρον των τηλεθεατών. Ο αριβισμός του και ο τηλεοπτικός κιτρινισμός της εκπομπής του θα αντιπαρατεθούν με τη νοσηρότητα των απόψεων και πρακτικών των ακροδεξιών σκίνχεντ δημιουργώντας μια έκρυθμη κατάσταση. Στην κόψη του ξυραφιού οι ιθύνοντες του καναλιού με το πρόσχημα της αντικειμενικής πληροφόρησης και της «ορθής πολιτικά» πρακτικής θα διαχειριστούν πλάνα σοκ για να πετύχουν τηλεθέαση.
Το κοινωνικό-πολιτικό αυτό έργο υπονομεύει το παγιωμένο σύστημα τηλεόραση-παθητικός τηλεθεατής σχολιάζοντας ταυτόχρονα τις ακραίες κοινωνικές παθογένειες του ρατσισμού και εθνικισμού που στην εποχή μας φουντώνουν λόγω του μεταναστευτικού κύματος.
λίγα λόγια από την σκηνοθέτιδα
Ανέκαθεν με προσέλκυαν έργα τα οποία πραγματεύονται πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα καθώς έχω την ισχυρή πεποίθηση ότι το θέατρο μπορεί να συμβάλλει ζωτικά στη διαδικασία της κατανόηση και επίλυσης θεμάτων που απασχολούν τη σύγχρονη παγκόσμια κοινότητα δίχως μάλιστα να αποκτά διδακτικό χαρακτήρα.
Η πολύμηνη δουλειά μας πάνω στο κείμενο του Guillermo Heras, «Rottweiler», ήταν πρόκληση και έρευνα. Ως Ομάδα Νάμα εμπνευστήκαμε από το έργο τόσο, ώστε, με την έγκριση του συγγραφέα, επιχειρήσαμε να το διευρύνουμε θεματικά επεμβαίνοντας στο αρχικό κείμενο δίνοντας έμφαση στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και της πλοκής. Κάναμε επίσης μια απόπειρα να φωτίσουμε εκείνα τα στοιχεία του έργου που είχαν περισσότερο παγκόσμιο παρά τοπικό χαρακτήρα, στη συγκεκριμένη περίπτωση ισπανικό.
Οι δυο βασικοί άξονες του «Rottweiler» παραπέμπουν ουσιαστικά σε δυο πολύ σημαντικά κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Το πρώτο είναι η άνοδος του ρατσισμού στις χώρες της Ευρώπης και πως αυτός τροφοδοτείται από την εισροή μεταναστών στις εκάστοτε κοινωνίες. Το δεύτερο αποτελεί ένα σχόλιο για το πως η τηλεόραση, στον αγώνα δρόμου για υψηλή θεαματικότητα εκμεταλλεύεται την επικαιρότητα με τρόπο τέτοιο ώστε συχνά οι πληροφορίες να παρουσιάζονται επιλεκτικά αλλοιώνοντας έτσι τα γεγονότα με στόχο να εξυπηρετούνται οικονομικά συμφέροντα και οι τηλεοπτικοί σταθμοί να μένουν ικανοποιημένοι.
Ο Guillermo Heras επιλέγει να παρουσιάσει τους δυο αυτούς άξονες με τη μορφή δυο κόσμων. Ο ένας κατοικείται από τον Ροτβάιλερ, ένα νεοναζί σκίνχεντ που θέλει να προπαγανδίσει την ιδεολογία του στην τηλεόραση και ο άλλος από τον Χάιμε, έναν αδίστακτα φιλόδοξο δημοσιογράφο που δεν διστάζει να φτάσει στα άκρα προκειμένου να πετύχει την κορυφή. Οι δυο αυτοί κόσμοι συναντιούνται και τελικά συγκρούονται αφήνοντας στο πέρασμα τους αίμα.
Το έργο έχει τραγική και απαισιόδοξη κατάληξη με εμφανή την απόπειρα του συγγραφέα αφενός να μας προειδοποιήσει για τους κινδύνους που φέρει κάθε μορφή εξτρεμισμού αφετέρου να σχολιάσει τη δύναμη των ΜΜΕ να μας επηρεάζουν και σε πολλές περιπτώσεις να μας χειραγωγούν. Μας φέρνει τέλος αντιμέτωπους με την ευθραυστότητα του κοινωνικού μας συστήματος, αλλά και με την ανάγκη να αφουγκραστούμε την κραυγή αφύπνισης, αρχικά μεμονωμένα ως άτομα και στη συνέχεια ομαδικά, συντονισμένοι σε μια κοινή προσπάθεια.
Ελένη Σκότη
σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα
Ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους του θεάτρου αλλά και του χορού της σημερινής Ισπανίας. Γεννήθηκε το 1952 στη Μαδρίτη. Σπόυδασε υποκριτική στο Real Escuela Superior de Arte Dramatico y Danza και Δημοσιογραφία-Εικόνα στο Τμήμα Επιστημών της Πληροφορίας του Πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης.
Από το 1974 ως το 1983 εργάστηκε ως ηθοποιός και σκηνοθέτης του θιάσου Tabano.
Από το 1984 ως το 1993 υπήρξε διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Νέων Σκηνικών Τάσεων (Centro National de Nuevas Tendencias Escenicas) και από το 1993 μέχρι σήμερα είναι διευθυντής της Μόστρας ισπανικού θεάτρου σύγχρονων συγγραφέων του Αλικάντε και παράλληλα συντονστής του προγράμματος IBEROESCENA (για το ισπανόφωνο θέατρο) από το 2006, καθηγητής στο Τμήμα Χορού του πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης και του Πανεπιστημίου Carlos III επίσης της Μαδρίτης, μέλος του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού από το 2006 κλπ.
Έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από 80 παραστάσεις θεάτρου των μεγαλύτερων κλασσικών και σύγχρονων συγγραφέων, καθώς επίσης και παραστάσεις χορού, όπερας και άλλων θεαμάτων (θέατρο δρόμου) στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική.
Είναι επίσης συγγραφέας πάνω από 30 θεατρικών έργων και αρθρογραφεί τακτικά σε πολλά περιοδικά.
Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία ως σκηνοθέτης, π.χ Εθνικό Βραβείο Θεάτρου της Ισπανίας (1994), Βραβείο Ένωσης Κριτικών της Βαλένθια. Έχει συμμετάσχει σε πλήθος συνεδρίων και έχει παραδώσει μαθήματα σκηνοθεσίας σε Πανεπιστήμια όλων σχεδόν των χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης αλλά και μαθήματα θεωρίας του θεάτρου.
Το έργο του, «Rottweiler» γράφτηκε το 2001 και έκανε πρεμιέρα το 2004 στο θέατρο Cuarta Pared της Μαδρίτης σε σκηνοθεσία Ραούλ-Μιγκέλ Γκολνθάλεθ. Είναι η πρώτη φορά που μεταφράζεται και παρουσιάζεται εκτός Ισπανίας.
συντελεστές
Ελένη Σκότη
Γιώργος Χατζηνικολάου
Σκηνικά – Κουστούμια
Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Μετάφραση
Βασίλης Κλωτσοτήρας
Φωτισμοί
Μάριος Στρόφαλης
Μουσική
Δάφνη Λαρούνη
Βοηθός Σκηνοθέτη
διανομή
Δημήτρης Λάλος
Ροτβάιλερ ή Αντόνιο (σκίνχετ)
Ιωάννα Τζώρα
Επί οθόνης
Γιάννης Ράμος
Χάιμε (δημοσιογράφος)
Δάφνη Λαρούνη
Φωνή
Δημήτρης Καπετανάκος
Ράφα (σκίνχετ)
Γιάννης Τρίμμης
Χουάν (οπερατέρ)
Δημήτρης Καταλειφός
Επί οθόνης
Ελένη Σκότη
Η Ελένη Σκότη γεννήθηκε στη Βηρυτό. Τα πρώτα χρόνια της ζωής της έζησε με την οικογένειά της σε διάφορες χώρες της Μέσης Ανατολής, πριν εγκατασταθούν στην Αμερική. Ξεκίνησε τις σπουδές της το 1979 στο American Academy of Dramatic Arts στη Νέα Υόρκη. Στη συνέχεια απέκτησε BA στις θεατρικές σπουδές από το Πανεπιστήμιο της Sarah Lawrence στη Νέα Υόρκη, όπου δίδαξε ως βοηθός του Ken Cavender. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της το 1987 στο Royal Holloway and New Bedford College– London University, αποκτώντας Master Tεχνών στη Σκηνοθεσία. Μέχρι το 1989 εργάστηκε σε διάφορα θέατρα της Νέας Υόρκης, της Πενσιλβανίας και του Λονδίνου, είτε ως ηθοποιός είτε ως βοηθός σκηνοθέτη. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα. Από το 1993 έως το 1998 δίδαξε Αυτοσχεδιασμό και Υποκριτική στη Δραματική Σχολή Αρχή. Εργάστηκε επί σειρά ετών ως μόνιμη καθηγήτρια Υποκριτικής και Ρητορικής στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος-Deree και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου ως καθηγήτρια Υποκριτικής. Σήμερα διδάσκει στο Studio Νάμα, στο θέατρο Επί Κολωνώ. To 1996 ίδρυσε με τον Γιώργο Χατζηνικολάου την Ομάδα Νάμα την οποία στέγασαν το 2000 στο θέατρο Επί Κολωνώ. Έχει σκηνοθετήσει έργα των Μαρζ Γκάλγκχερ, Άρα Γουάτσον, Λεν Τζέκινς, Τζόυς Κάρολ Όουτς, Λέοναρντ Μέλφι, Ντέηβιντ Μάμετ, Ερίκ Μπογκοσιάν, Λουντμίλα Ραζουμόβσκαγια, Σαμ Σέπαρντ, Ντάνιελ Μακ Άιβορ, Λέοναρντ Μέλφι, Γρηγορίου Ξενόπουλου, Τζων Πάτρικ Σένλεϋ, Γκιγιέρμο Έρας, Μάριο Βάργκας Λιόσα, Ματίας Άντερσον, Έιβερι Κόρμαν, Σέρχιο Μπλάνκο, Τέρενς Ράτινγκαν, Χάρολντ Πίντερ, Ντων Κινγκ, Τένεσι Ουίλιαμς, Αυγούστου Στρίντμπεργκ, Γιάννη Τσίρου, Λέοντος Τολστόι, Μάρτιν ΜακΝτόνα, Μορίς Πάνιτς, Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, Νταβίντ Ντεσόλα. Για τις σκηνοθεσίες της έχει λάβει διακρίσεις και βραβεία όπως το 1ο Βραβείο Σκηνοθεσίας του περιοδικού Αθηνόραμα για την παράσταση Αγαπητή Ελένα της Λουντμίλα Ραζουμόβσκαγια. Για τις σκηνοθεσίες της έχει λάβει διακρίσεις και βραβεία όπως το 1ο Βραβείο Σκηνοθεσίας του περιοδικού Αθηνόραμα για την παράσταση Αγαπητή Ελένα της Λουντμίλα Ραζουμόβσκαγια, 3ο Βραβείο σκηνοθεσίας από το Αθηνόραμα και 1ο Βραβείο από το All4fun για τον Άγριο σπόρο του Γιάννη Τσίρου, 1ο Βραβείο Σκηνοθεσίας για την παράσταση Η βασίλισσα της ομορφιάς του Μ.Μακντόνα.
Γιώργος Χατζηνικολάου
Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία και Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε επί είκοσι έτη ως καθηγήτρια στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση και σήμερα ασχολείται με τη μελέτη και τη μετάφραση του ισπανικού και ισπανόφωνου θεάτρου. Δοκίμια και μεταφράσεις της έχουν δημοσιευθεί στην Ελλάδα και την Ισπανία, ενώ έχει μεταφράσει τριάντα έργα του σύγχρονου και κλασικού ισπανικού θεάτρου, μερικά από τα οποία έχουν παρασταθεί.
Ενδεικτικά αναφέρουμε: Το βλέμμα του μελαμψού άνδρα του Ιγνάθιο δελ Μοράλ (Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου, σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, 2006), Νυκτόβια ζώα του Χουάν Μαγιόργκα (Θέατρο Πολιτεία, σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη, 2008), Ροτβάιλερ του Γκιγιέρμο Έρας (Θέατρο Επί Κολωνώ, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, 2008), Ρέκβιεμ του Φερνάντο Ρενχίφο (σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη, Θέατρο Επί Κολωνώ, 2009).
Είναι υπεύθυνη της σειράς ισπανόφωνου θεάτρου Marina των Εκδόσεων Λαγουδέρα (μεταφράσεις ισπανόφωνων έργων που δημοσιεύονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα).
Έχει μεταφράσει το βιβλίο των Εουτζένιο Μπάρμπα-Νικόλα Σαβαρέζε: Η μυστική τέχνη του ηθοποιού, Αρχές Θεατρικής Ανθρωπολογίας (ΚΟΑΝ, 2008). Εντός του 2009 θα εκδοθεί από τις Εκδόσεις Λαγουδέρα το βιβλίο Δέκα έργα, ένδεκα συγγραφείς του σύγχρονου ισπανικού θεάτρου με επιχορήγηση της μετάφρασης από το Ισπανικό Υπουργείο Πολιτισμού.
Διδάσκει θεατρική μετάφραση στο ΕΚΕΜΕΛ. Είναι αν. Γραμματέας του Δ.Σ. του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΙΤΙ), μέλος του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων (ΠΕΣΥΘ) και του Συλλόγου Ελλήνων Ισπανιστών.
Βασίλης Κλωτσοτήρας
Έχει βραβευτεί στον τομέα φωτογραφίας στα φεστιβάλ «4ο Φεστιβάλ Μικρές Πρεμιέρες» (2005), «Φεστιβάλ Φανταστικού Κινηματογράφου» (2006), «29ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας»(2006).
Συνεργάστηκε με την Ομάδα Νάμαστις εξής παραστάσεις: «Bug» του Τρεισι Λετς σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη, «Penetrator» του Άντονι Νίλσον σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη, «Ωκεανός πολύ μπλε» σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη.
Το 2007 απέσπασε βραβείου κοινού για την παράσταση «Bug» από τον διαγωνισμό του περιοδικού Αθηνοράματος.
Μάριος Στρόφαλης
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Ξεκίνησε τις σπουδές του στη μουσική σε ηλικία έξι χρονών στο Εθνικό Ωδείο, απ΄όπου απέσπασε τα διπλώματα: πιάνου, αρμονίας, αντίστιξης, φούγκας, διεύθυνσης χορωδίας και σύνθεσης. Συνέχισε τις σπουδές στο πιάνο στα master classes της Β. Τσόπελα και του Κ. Γκάνεφ, ενώ στη σύνθεση στα σεμινάρια του Θ. Αντωνίου. Παράλληλα απέσπασε το πτυχίο Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ολοκλήρωσε τις ακαδημαϊκές του σπουδές στην σύνθεση, μουσικολογία και δραματουργία στο Conservatoire N. Superieur M. D. de Paris και το Πανεπιστήμιο Paris VIII στην Γαλλία, απ΄όπου απέσπασε Μaitrise με dispense DEA με κύριους καθηγητές τους G. Grisey και Α. Βοnnet. Δραστηριοποιήθηκε ως συνθέτης και ως σολίστ του πιάνου στην Ελλάδα και την Γαλλία δίνοντας ρεσιτάλ και γράφοντας μουσική για μικρά και μεγάλα σύνολα, για σόλο όργανα και συμφωνικές ορχήστρες. Εργάστηκε στο Εθνικό Ωδείο ως καθηγητής υποχρεωτικών και ανωτέρων θεωρητικών στο Σύγχρονο Ωδείο ως καθηγητής μουσικής θεάτρου, κινηματογράφου και τηλεόρασης.
Η κύρια του ενασχόληση εδώ και έντεκα χρόνια είναι η σύνθεση μουσικής για τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο.
Ειδικά για την Ομάδα Νάμα έχει επενδύσει μουσικά τις παραστάσεις «Bug» και «Penetrator» καθώς και την «Ραχήλ» στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Ελένη Σκότη. Προτάθηκε για το βραβείο μουσικής του περιοδικού Αθηνόραμα για την παράσταση «Bug».
Δάφνη Λαρούνη
Γεννήθηκε στο Παρίσι. Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Ecole speciale D’artchitecture de Paris και έκανε μεταπτυχιακά στο Λονδίνο στην Architectural Association. Από το 1990 ζει και εργάζεται ως αρχιτέκτονας στην Αθήνα. Παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής με την Ελένη Σκότη από το 1995. Το 2000 γίνεται μέλος της ιδρυτικής ομάδας του Θεάτρου Επί Κολωνώ οπού δραστηριοποιείται μέχρι σήμερα σε πολλούς τομείς: Δημόσιες Σχέσεις, οργάνωση γραφείου & τύπου, κλπ. Είναι μέλος της Θεατρικής Ομάδας Νάμα. Το 2001 παίζει στην παράσταση «Στα Σκοτεινά» του Γιώργου Ηλιόπουλου σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη. Είναι η πρώτη της δουλειά ως ενδυματολόγος. Από το 2007 εργάζεται σαν βοηθός σκηνοθέτη σε συνεργασία με την Ελένη Σκότη στην Ομάδα Νάμα. Η πρώτη της παράσταση η «Ραχήλ» ανέβηκε στην Νέα σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, ακολούθησε το έργο «Ωκεανός πολύ μπλε» στο Θέατρο Επί Κολωνώ. Η παράσταση «Rottweiler» είναι η τρίτη δουλειά της σαν βοηθός σκηνοθέτη.
Δημήτρης Λάλος
Γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε Ηλεκτρονικός Υπολογιστών. Από το 1999 παρακολουθεί το εργαστήριο Υποκριτικής Studio ΝΑΜΑ με καθηγητές τους Ελένη Σκότη, Βικτώρια Χαραλαμπίδου, Γιώργο Παλούμπη και Ανέστη Χαραλαμπίδη. Συμμετείχε στις παραστάσεις «Αγαπητή Ελένα», «Στα Σκοτεινά» και «Ποτέ μην κολυμπάς μόνος» σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη , στο «Βόυτσεκ» του Γκέοργκ Μπύχνερ σε σκηνοθεσία Στέλιου Παυλίδη, στο «Penalty» του Γιώργου Παλούμπη ,στο «Αυτή δεν είναι η δική σου ιστορία» σε σκηνοθεσία Αλεξάνδρας Παυλίδου. στο «Βug» και το «Penetrator» σε σκηνοθεσία Γιώργος Παλούμπη; Επίσης πρωταγωνίστησε στις ταινίες μικρού μήκους «Δυτικά της Εδέμ» του Ζαφείρης Χαϊτίδης και ο «Σκυλός» του Νίκος Χαραλαμπόπουλος και στις σειρές «Η τελευταία παράσταση» και «Κλεμμένη ζωή», σε σκηνοθεσία Ρέινα Εσκενάζη και «Ματωμένα Χώματα» του Κουτσομύτη. Εχεί δίδαξει μαθήματα αυτοσχεδιασμού με τον Στέλιο Παυλίδη στο σωφρονιστικό ίδρυμα του Κορυδαλλού και με την Ελένη Σκότη στο Studio ΝΑΜΑ. Σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους με τίτλο “WITHOUT”.
Γιάννης Ράμος
Γεννήθηκε στο Μπούρος της Σουηδίας το 1977. Σπούδασε Πολιτικές επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση καθώς και Υποκριτική στη σχολή Θεοδοσιάδη. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια του Studio ΝΑΜΑ για την μέθοδο Στανισλάφσκι, αυτοσχεδιασμού και μονολόγων με την Ελένη Σκότη. Έχει συμμετάσχει σε τρεις θεατρικές παραγωγές (show case/performances) στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και στο Μέγαρο Μουσικής σε σκηνοθεσία του Δ. Κακλέα καθώς και στην τηλεοπτική σειρά «Μου το κρατάς Μανιάτικο». Έχει συμμετάσχει στην παράσταση «Ένα τετραγωνικό μου αρκεί» σε σκηνοθεσία Αλεξάνδρα Παυλίδου.
Δημήτρης Καπετανάκος
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Είναι απόφοιτος της Ανώτερης σχολής δραματικής τέχνης Φωτιάδη. Σπούδασε σκηνογραφία στη σχολή Βακαλό και έχει εργαστεί ως σκηνογράφος στο θέατρο. Ως ηθοποιός συνεργάστηκε με το Θέατρο Θέαμα, Θέατρο Τσέπης, Ομάδα των Ορίων, Ομάδα Πριγκιπικά Φιλιά. Από το 1994 συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις των: Θέατρο Κνωσός, Εθνική Λυρική Σκηνή, Θέατρο Τζένη Καρέζη, Μαγικές Σβούρες , Δ.Η.Π.Ε.Θ.Ε Ρόδου, κ.ά. Από το 2001 είναι μόνιμος συνεργάτης του θέατρο δρόμου ΕΛΙΞ με παραστάσεις που συμμετείχαν σε διεθνή φεστιβάλ της Κίνας, Αιγύπτου, Λευκορωσίας, Πολωνίας.
Στην Τηλεόραση εμφανίστηκε στις σειρές «Είμαστε στον Αέρα» του Νίκου Κουτελιδάκη, «Τράπεζα» του Αντώνη Τέμπου, «Σταύλοι της Αριέτας Ζαίμης» του Αλεξάνδρου Ρήγα,«Δις Μαδιάμ» του Γ. Στραγηγού, «Λούφα και Παραλλαγή» του Νίκου Περράκη και «ο Γητευτής» του Γ. Γκικαπέπα.
Στον κινηματογράφο συμμετείχε στους «Κλέφτες» του Μάκη Παπαδημητράτου και στην ταινία «Πέρα από τις Φράουλες» του Ανέστη Χαραλαμπίδου.
Γιάννης Τρίμμης
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Αποφοίτησε από τη θεατρική σχολή Αλκμήνη του Άκη Δαβή και της Ρούλας Πατεράκη. Σπούδασε γραφιστική στη σχολή ΑΚΤΟ και εργάστηκε στο Studio Μαρίνα Ματθαιοπούλου & Συνεργάτες στο δημιουργικό ενώ τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως ελέυθερος επαγγελματίας.
Έχει παρακολουθήσει τα σεμινάρια Αρχαίο Δράμα (Σοφοκλής) με τον Άρη Ρέτσο, Μαθήματα Φωνητικής με τη Νέννη Ζάππα, studio Ανεποικοινωνιακό Θέατρο με την Ρούλα Πατεράκη, το Bernard Hiler master Class και το σεμινάριο Αυτοσχεδιασμού και Μονολόγων της Ελένης Σκότη.
Έχει πάρει μέρος με τη θεατρική ομάδα “Συν τω χρόνω” στα έργα: Υψιπύλη, η τελευταία Αμαζόνα και Η Αρπαγή της Ευρώπης, με τη θεατρική ομάδα “Τάσσει δ’ έρωτα” στα έργα: Τα μυστηρια ή πού είναι το αστείο; του David Gordon, και στο Νομίζω πως ένα τετραγωνικό σου αρκεί σε σκηνοθεσία Αλεξάνδρας Παυλίδου.
Έχει συμμετάσχει στην όπερα Μήδεια του Luigi Cherubini σε σκηνοθεσία Γιάννη Κόκκου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στην όπερα Don Carlo του Guiseppe Verdi στο Μέγαρο Μουσικής καθώς και στην ταινία El Greco του Γ. Σμαραγδή.
κριτικές
