Η Ομάδα 4-7-4 Theatre Group, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Off Off Athens, παρουσιάζει την παράσταση Asphyxia. Ένα φεμινιστικό έργο, Βασισμένο στο έργο «Revolt. She Said. Revolt. Again.» της Άλις Μπερτς, γεμάτο στιγμές σύγκρουσης που προκύπτουν από βαθιά ριζωμένα κοινωνικά πρότυπα.
Τα μέλη του 4-7-4 Theatre Group: Παγώνα Δημητρούδη, Σταυρούλα Καραλίδου, Αθηνά Μπαλτά, Μαρίνα Σηφάκη, Δήμητρα Σταύρου, Γιάννης Τσανίρας, απαντούν στο ερωτηματολόγιο του catisart.gr και μας μιλούν για τη δημιουργία της ομάδας, τη συνεργασία τους και το σκεπτικό πίσω από την παράσταση.
Μια παράσταση που αφορά τη βία και την καταπίεση της πατριαρχίας αποτυπωμένες μέσα σε σκηνές της καθημερινότητας. Στην προσπάθειά τους να υπάρξουν, οι χαρακτήρες έρχονται αντιμέτωποι με τις προσδοκίες και τους γελοίους ρόλους που έχουν επιλέξει η κοινωνία και το σύστημα για εκείνους. Ή καλύτερα για εμάς.
«Η δική μας δουλειά είναι η ανάδειξη του παραλόγου σε έναν κόσμο όπου πολλά πράγματα θεωρούνται δεδομένα και ότι έτσι είναι και δεν πρόκειται να αλλάξουν». Αυτό που θέλουμε είναι τα θέματα που θίγουμε και ο τρόπος που τα θίγουμε να είναι οι σπόροι που θα πάρει το κοινό φεύγοντας, σημειώνουν δίνοντας το στίγμα της παράστασής τους.
Πέμπτη 6 Ιουνίου στις 20:15 & Παρασκευή 7 Ιουνίου στις 22:00
«Asphyxia»
Συντελεστές:
Θεατρική ομάδα: 4-7-4 Theatre Group
Κείμενο: Βασισμένο στο έργο «Revolt. She Said. Revolt. Again.» Της Άλις Μπερτς, διασκευή 4-7-4 Theatre Group
Επιμέλεια Κειμένου: Χριστίνα Σιαμάγκα
Σκηνοθεσία: 4-7-4 Theatre Group
Δραματουργία: Αθηνά Μπαλτά
Σκηνογραφία: Άρτεμις Δοδοπούλου, Ισιδώρα Ντούλου
Ενδυματολογία: Αγγελική Καραφωτιά
Σχεδιασμός Φωτισμών: Θωμάς Οικονομάκος
Επιμέλεια Κίνησης: 4-7-4 Theatre Group
Σκηνοθετική επιμέλεια: Καλή Βοϊκλή
Φωτογραφίες και Video: Γιάννης Παπαγεωργίου, Κωνσταντίνος Σαρλάς
Ερμηνεύουν: Παγώνα Δημητρούδη, Σταυρούλα Καραλίδου, Μαρίνα Σηφάκη, Δήμητρα Σταύρου, Γιάννης Τσανίρας
Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά
Το όνομα της ομάδας πώς προέκυψε;
Η αλήθεια είναι ότι το ζήτημα της ονομασίας της ομάδας μας ήταν κάτι το οποίο μας απασχόλησε αρκετά. Έπειτα από προτάσεις, αναιρέσεις και αντιπροτάσεις ξεπήδησε το 4-7-4. Για μας το όνομα αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς αποτελεί τη βασική μας αναφορά στον τόπο όπου συναντηθήκαμε, τη Δραματική Σχολή “Αρχή” της Νέλλης Καρρά. Από το πρώτο μάθημα έως και το τελευταίο η κ. Καρρά μιλά για τα 4 εργαλεία του δημιουργού, τα 7 εργαλεία έκφρασης που χρησιμοποιούνται σε όλες τις τέχνες και τα 4 δομικά στοιχεία ενός έργου, το λεγόμενο στη σχολή μας 4-7-4. Όταν ήρθε, λοιπόν, αυτή η πρόταση στο τραπέζι ήταν σχεδόν μονόδρομος, διότι πρόκειται για ένα όνομα το οποίο έχει βαρύνουσα καλλιτεχνική και συναισθηματική αξία για εμάς.
Από πού ξεκίνησε η ιδέα της ομάδας;
Γνωριστήκαμε και σπουδάσαμε μαζί σε ένα χώρο που πάντα ενθαρρύνει την ομαδική δημιουργία. Ήταν κοινή ανάγκη να δουλέψουμε πάνω σε θεματικές που μας απασχολούν, και έτσι βρήκαμε το έργο της Άλις Μπέρτς, «Revolt. She said. Revolt again». Αποφασίσαμε να πειραματιστούμε πάνω σε αυτό, να το μεταφράσουμε, να το διασκευάσουμε και με τη βοήθεια των συνεργατών μας, να φτιάξουμε τη δική μας εκδοχή, ώστε να τη μοιραστούμε. Δηλαδή, κάπως έτσι, με την ιδέα του έργου μας «Asphyxia», ξεκίνησε και η ιδέα της ομάδας μας.
Τι είναι αυτό που σας ενώνει;
Η ανάγκη για δράση. Η εμπιστοσύνη. Το παιχνίδι. Η αναζήτηση.
Η όρεξη να συνεχίσουμε να μαθαίνουμε το ένα από το άλλο, να δημιουργούμε πάνω σε θεματικές που μας κινητοποιούν και να απολαμβάνουμε τη δουλειά μας, παρά τα εμπόδια.
Γιατί επιλέξατε να συμμετάσχετε στο φεστιβάλ Off-Off Athens;
Η συμμετοχή στο “Off-Off Athens” είναι για εμάς μία πρώτη δοκιμή να επικοινωνήσουμε την “Asphyxia” μας, σε ένα πλαίσιο που προσφέρει την απαραίτητη υποστήριξη και τον σεβασμό στους (νέους) καλλιτέχνες.
Η παράστασή σας τι πραγματεύεται;
Είναι μια παράσταση η οποία θίγει τα παράγωγα της πατριαρχίας, τα οποία καλείται να αντιμετωπίσει μια θηλυκότητα στο εκάστοτε περιβάλλον. Από το πιο προσωπικό και υπόγειο μέχρι το πιο κοινωνικό και εξόφθαλμο. Κύριος θεματικός άξονας είναι η ανατροπή. Τι επιλέγει να κάνει το άτομο όταν έρχεται αντιμέτωπο με αυτή τη μορφή βίας;
Ποιοι είναι οι κύριοι λόγοι που θα προτείνατε στο κοινό, ώστε να παρακολουθήσει την παράστασή σας στο φεστιβάλ;
Πρόκειται για ένα έργο εφ’ όλης της ύλης. Το κοινό θα έρθει αντιμέτωπο με στιγμές από την καθημερινότητα -στιγμές ασφυξίας- μέσω των χαρακτήρων του έργου, οι οποίοι πασχίζουν να επιχειρήσουν αυτό το πρώτο βήμα προς την αλλαγή, προς τη διεκδίκηση. Η δική μας δουλειά είναι η ανάδειξη του παραλόγου σε έναν κόσμο όπου πολλά πράγματα θεωρούνται δεδομένα και ότι «έτσι είναι και δεν πρόκειται να αλλάξουν». Αυτό που θέλουμε είναι τα θέματα που θίγουμε και ο τρόπος που τα θίγουμε να είναι οι σπόροι που θα πάρει το κοινό φεύγοντας.
Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής μας;
Οι αδιάκοποι ρυθμοί ζωής. Είτε μιλάμε για φόρτο εργασίας, είτε για ροή δεδομένων στα social media, είτε για ροή ειδήσεων και τη βία της υπερπληροφόρησης. Γίνονται πόλεμοι και είμαστε όλοι μουδιασμένοι, είναι όλα εικόνες και αριθμοί στα κινητά μας. Είμαστε εντελώς αποξενωμένοι από το σώμα μας και τις ανάγκες του. Το ακούμε μόνο όταν προκύψει κάποια ασθένεια ως αποτέλεσμα ψυχοσωματικής παραμέλησης στο βωμό των καπιταλιστικών ρυθμών επιβίωσης. Έχουμε μετατραπεί από human beings σε human doings. Όλο και απομακρυνόμαστε από τους συνανθρώπους μας. Τρώμε αλλά έχουμε πάντα ανοιχτή μια οθόνη μπροστά μας. Όταν πλέον όλα αυτά είναι δεδομένα, δεν υπάρχει καμία περίπτωση διεκδίκησης και ανατροπής. Μόνο εγκλωβισμός, μισαλλοδοξία και εξουθένωση.
Έχει επηρεάσει η εποχή την παράστασή σας;
Ναι την έχει επηρεάσει. Η επιλογή του συγκεκριμένου έργου, η μετάφραση, η διασκευή και η επιθυμία για ανέβασμα ήταν αποτέλεσμα της κοινής μας αγανάκτησης για ζητήματα εγχώρια και μη. Η κατάσταση που επικρατεί λειτούργησε σαν κίνητρο για εμάς μέσα απ’ την τέχνη μας να θίξουμε τα κακώς κείμενα. Μας επηρεάζει και σε πιο πρακτικά ακόμα θέματα όπως το ότι δουλεύουμε δύο και τρεις δουλειές ο καθένας γιατί τα έξοδα τρέχουν και πρέπει να συντονιστούμε για πρόβες, παραγωγή και ό,τι απαιτεί ένα ανέβασμα μιας παράστασης.
Τι θα θέλατε να πείτε για τη συνεργασία σας με το θέατρο Επί Κολωνώ και τους ανθρώπους του;
Πρόκειται για μια συνεργασία η οποία μας έχει χαροποιήσει ιδιαιτέρως. Το να δίνεται χώρος σε νέες καλλιτεχνικές ομάδες να γνωριστούν μεταξύ τους, να επικοινωνήσουν τις ιδέες τους και να μοιραστούν δείγμα της δουλείας τους είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που θα πρέπει να συμβαίνει στις τέχνες.
Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν καλλιτέχνη που ξεκινά τώρα το θέατρο;
Αν μπορούμε να δώσουμε κάποια συμβουλή, θα ήταν να μείνει δημιουργικ@ με όποιον τρόπο μπορεί –καθότι απ’ όσο όλοι γνωρίζουμε πρόκειται για ένα δύσκολο μονοπάτι – και να μην απογοητεύεται. Να βρει ανθρώπους με τους οποίους μπορεί να συμπορευτεί και ιδέες που απασχολούν, τους “καίνε” και έτσι μαζί να δημιουργήσουν Κάτι.
Θα θέλατε να δώσετε ένα μήνυμα στους θεατρόφιλους αναγνώστες του www.catisart.gr;
Να τους προσκαλέσουμε στην παράσταση μας “Asphyxia”, στο θέατρο “επί Κολωνώ” και να γνωριστούμε από κοντά!
Ποια θα είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σας βήματα;
Βασικό μέλημα της ομάδας είναι οι παραστάσεις μας στις 6 και 7 Ιουνίου. Μετέπειτα στόχος μας είναι να εξελίξουμε το υλικό μας για την επόμενη θεατρική σεζόν. Στο μεσοδιάστημα του ταξιδιού της “Asphyxia” θα αναζητάμε κείμενα, έργα, ιδέες που θα μας εμπνεύσουν για το επόμενο ή τα επόμενά μας project.
Πηγή: Ειρήνη Αϊβαλιώτου, catisart, 27/05/2024
