Το φεστιβάλ
νέων θεατρικών ομάδων για
έβδομο
καλοκαίρι
στο Επί Κολωνώ
στη κεντρική σκηνή 34 διαφορετικές παραστάσεις
από Δευτέρα 26 Μαΐου έως 29 Ιουνίου 2015
Σε κάθε βραδιά
παρουσιάζονται οι παραστάσεις δύο διαφορετικών ομάδων:
στις 8:45 μμ και στις 10:00 μμ.
Η κάθε ομάδα θα πραγματοποιήσει δυο παραστάσεις σε δύο
συνεχόμενες βραδιές.
τιμές
εισιτηρίων: 5,οο€ ανά παράσταση
6,οο€ για 2 παραστάσεις το ίδιο βράδυ
30,οο€ για max αριθμό παραστάσεων
34
25,οο€ για max αριθμό
παραστάσεων 20
20,οο€ για max αριθμό
παραστάσεων 10
Ωράριο ταμείου: 7:30μμ - 10:30μμ [Δευτέρα-Κυριακή]
Επικοινωνία με το θέατρο: 2:30μμ - 10:30μμ [Δευτέρα-Κυριακή]
Η ομάδα “Salao” βάζει πλώρη για
το πρώτο της ταξίδι στ' ανοιχτά, με την ιστορία του Σαντιάγο,ενός γέρου ψαρά, ο οποίος μετά από 84 μέρες χωρίς να
πιάσει ούτε ένα ψάρι, βγαίνει στ' ανοιχτάγια ν' αναζητήσει το μεγαλύτερο έπαθλο της ζωής του. Από
τη μεγάλη του νίκη, θα μείνει μόνο μια ραχοκοκκαλιά και μια
σουβλερή μύτη που μοιάζει με ξίφος. Έχοντας πια γυρίσει στην
καλύβα του,μας μιλάει για τις μεγάλες
νίκες και τις τρομερές ήττες, την τύχη και το πεπρωμένο, την
αθωότητα και την ωμή πραγματικότητα, τη ζωή και τον θάνατο.
1256: Μια παράσταση που
πραγματεύεται την ενδοοικογενειακή βία. Πότε έρχεται το τέλος σε
όλο αυτό; Ένας πυροβολισμός αρκεί; Τρείς λάμπες, δύο μικρόφωνα
και τέσσερις performer θα μας δείξουν αν αυτό που υπερέχει είναι
η πράξη ή ο φόβος!
Τρεις άγνωστοι μεταξύ
τους άνθρωποι πεθαίνουν, δύο γυναίκες και ένας άντρας, πηγαίνουν
στην Κόλαση η οποία είναι ένα μικρό δωμάτιο, και προσπαθούν
–αναπολώντας τη ζωή τους– να βρουν την αιτία που τους οδήγησε
εκεί. (Βασισμένο στο έργο «Huis Clos», του Ζαν-Πολ Σαρτρ)
Η ποιητική ιδιομορφία του Σουρή,
που τον κάνει μοναδικό, δημιουργεί θαυμαστές φυσιογνωμίες, τον
Φασουλή και τον Περικλέτο, για να σατιρίσει τη ρωμαίικη ζωή
.Προσωποποιεί την ανέχεια, τη φτώχεια, την αλήθεια, το δίκιο,
τον πόνο ,τον πατριωτισμό, το γελασμένο λαό, τις ιδέες του, όλες
τις περιπέτειες της ζωής του.... Ρωμηού !!.. Φασουλής και
Περικλέτος… ο καθένας νέτος-σκέτος !!
Η παράσταση μας, δημιουργεί
αυτοτελή κωμικά "παίγνια", που στηρίζονται στο θέατρο του
σώματος και στις φιγούρες των Φασουλήδων του Θεάτρου Κούκλας....
Ήταν όλες αυτές οι
ασπρόμαυρες, χειροποίητες ταινίες της Ελλάδας του ‘50 και του
‘60 που μας μεγάλωσαν, μας διασκέδασαν, μας δίδαξαν και
συνεχίζουν να μας προκαλούν να τις βλέπουμε ξανά και ξανά χωρίς
να τις βαριόμαστε ποτέ.
Το Γιατί, Μυστήριο
παραμένει, όπως η Ψυχή - το βασικό συστατικό αυτών των ταινιών
και των συντελεστών τους.
Ένα ζευγάρι που δεν γνωρίζουν αν
γνωρίζονται, δύο παππούδες που ακόμη τσακώνονται για... τότε,
τέσσερις αστυνομικοί που... που... που να στα λέω, και διάφορα
άλλα στιγμιότυπα που (απο)συνθέτουν το “μεταμοντέρνο” σκηνικό
της σύγχρονης Ελλάδας.
Ένα νεαρό ζευγάρι μετά από μία
αποτυχημένη προσπάθεια περιμένει και πάλι παιδί. Ελπίζουν ότι
αυτή τη φορά θα κυλήσουν όλα ομαλά. Όμως τα άσχημα γεγονότα που
συμβαίνουν τελευταία στην περιοχή τους, τους γεμίζουν με φόβο.
Κλείνονται σπίτι τους για να
προστατευθούν, μακριά από όλους.
Η παράσταση είναι μια
δραματοποίηση επιλεγμένων ποιημάτων του Καβάφη. Είναι μονόλογος.
Ακούγονται 15 εξ αυτών (Η σατραπεία, φωνές, Τα παράθυρα, στο
θέατρο, Ιθάκη , κεριά, μονοτονία κλπ). Η πλοκή εξελίσσεται σε
ένα σκηνικό παλιάς εποχής (1950). Ένας επισκέπτης γυρνάει σε ένα
παλιό σπίτι του, μετά από πολλά χρόνια. Τα έπιπλα είναι
καλυμμένα με λευκά σεντόνια. Αρχίζουν να γεννιούνται αναμνήσεις
και συναισθήματα. Ο χρόνος και ό,τι στίγματα έχει αφήσει δεν
επιτρέπουν στον ήρωα να προχωρήσει. Συνήθειες, εμμονές και
απωθημένα τον αναγκάζουν να μένει στο παρελθόν. Κάποια στιγμή
το τοπίο ξεκαθαρίζει και ο επισκέπτης επιλέγει το δρόμο που θα
τον καθορίσει.
Τι
γίνεται όταν, εκεί που όλα δείχνουν να κυλούν ήρεμα, μια κρίση
οιστρογόνων ξεσπάει; Μια πορεία συνειρμικών σκέψεων δυο γυναικών
του σήμερα, την ώρα που ετοιμάζονται για μια βραδινή έξοδο,
μεταμορφώνεται σε ένα διάλογο απότομο σε μορφή στιχομυθίας, με
όσα τις προβληματίζουν, τις φτάνουν στα άκρα, τις οδηγούν σε
αδιέξοδα και τις πανικοβάλουν να έρχονται στην επιφάνεια.
Ψάχνοντας πηγές οξυγόνου μπαίνουν σε μια αληθινή αναζήτηση
των "θέλω" τους αλλά και μια παράλογη φιλοσοφική αναζήτηση γύρω
από τον έρωτα, τη θρησκεία και την ίδια την
ύπαρξη.
Βία. Βρίσκεται παντού. Εν δυνάμει
θύματα είμαστε όλοι. Καμία διάκριση. Καμία εξαίρεση. Tρία θύματα. Πώς
ξεκίνησαν και πώς κατέληξαν. Όλια "23 χρονών, άχρηστο προϊόν και
ελεύθερη", Ελπίδα "υπέφερα τα πάντα γιατί ο μπαμπάς μου μ'
αγαπούσε τόσο πολύ", Ανθέα "καλό πράγμα ο πόνος γιατί είναι
πραγματικός, είμαι καλά". Ποιος ο ένοχος;
Σε μια φάρμα με
προβλήματα οικονομικά, οι ιδιοκτήτες αναζητούν λύση. Μια ηλικιωμένη κότα και μια νέα, καταστρώνουν ένα σχέδιο
σωτηρίας τους. Μέσω αυτής της αλληγορίας και της κριτικής των
ζώων στους ανθρώπους, αναδεικνύονται προβλήματα και μπαίνουν
ερωτήματα: Φιλοσοφικά, πολιτικά, σύγχρονα, πάνω στην ελευθερία,
τη δέσμευση, το θάνατο και τη ζωή.
Σκηνοθεσία trailer/
Art Direction:
Αλέξανδρος Μαυρόγιαννης
Σκηνικά/Κοστούμια:
Νικόλας Μαρμαράς
Φωτογραφίες/Video:
Oltjon Lipe
Μουσική
σύνθεση:
Χρίστος Θεοδώρου
Φωτισμός/Ήχος:
Πάνος Κουκουρουβλής
Παίζουν:
Ναταλία Δήμου
Αλέξανδρος Μαυρόγιαννης
Νίκη Μαυροειδή
Μία νεαρή γυναίκα δεμένη και
φιμωμένη. Ένας νεαρός άντρας με στολή προσκόπου. Μία νεαρή
γυναίκα με μαθητική στολή.
1 πραγματικότητα.
1 παιχνίδι.
1 αποκάλυψη.
Όλα... Είναι Στους Κανόνες.
Άνοιξη 1914.
Στα πρόθυρα του Μεγάλου Πολέμου.
Μια γυναίκα ακροπατεί ανάμεσα στα απομεινάρια της Μπελ Επόκ και
τις Κεντρικές Δυνάμεις.
Ανάμεσα στα περασμένα και τα μελλοντικά μεγαλεία των ανθρώπων.
Μπορεί ένας έρωτας να περάσει από βομβαρδισμούς, θεωρίες
σχετικότητας,
σκακιστικές κινήσεις και να βγει ζωντανός;
Οι Bourou Bourou συμμετέχουν στο
Φεστιβάλ Off-Off Athens και θα σας παρουσιάσουν την μοναδική
τους παράσταση "Λέμε και Ξαναλέμε...", την οποία δεν πρόκειται
να ξαναδείτε! Κυριολεκτικά, αφού κάθε παράσταση αυτοσχεδιασμού
είναι μοναδική.
Με τον αυθορμητισμό και τη
φαντασία τους και εμπνεόμενοι από τις προτάσεις των θεατών, θα
ζωντανέψουν ολόκληρους κόσμους για εσάς και θα σας ταξιδέψουν σε
μέρη μαγικά!"
Η τελευταία αναχώρηση.
Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που θα ‘θελες να κάνεις πριν
αναχωρήσεις; Ξεφορτώνομαι ή χάνω; Να σου πω την ιστορία ενός
δέματος που ταξίδευε μέχρι εδώ; Το σπίτι μου. Αναχώρηση
ΚΧ117-39. Ο ήχος μια γραφομηχανής που έχει πάρει φωτιά. Φτάνω.
Ηφαίστειο. Τα κλειδιά σου μην ξεχάσεις! Άδεια εισόδου στη χώρα.
Σκάλες. Ράγες. Θάλασσα. Υπόγειο. Φως. Αναχωρούμε.
Έξι ιδιότροποι χαρακτήρες
συναντιούνται μ’ ένα περίεργο τρόπο, για κάποιο ανεξήγητο λόγο,
και καλούνται ν’ αναπαραστήσουν και να εξιχνιάσουν μυστήρια,
εγκλήματα και φυσικά φαινόμενα. Η παράσταση συνδέει ιστορίες που
έχουν εμπνευστεί από πραγματικά γεγονότα. Κανείς δεν ξέρει την
αλήθεια, για όλους και για όλα υπάρχει μια εκδοχή και τελικά η
παράσταση παραμένει ένα… μυστήριο.
Το κείμενο έχει προκύψει μέσα από
αυτοσχεδιασμούς και υλικό των μελών της ομάδας, με κυρίαρχο ύφος
το χιούμορ.
Σκηνοθεσία trailer/
Art Direction:
Αλέξανδρος Μαυρόγιαννης
Σκηνικά/Κοστούμια:
Νικόλας Μαρμαράς
Φωτογραφίες/Video:
Oltjon Lipe
Μουσική
σύνθεση:
Χρίστος Θεοδώρου
Φωτισμός/Ήχος:
Πάνος Κουκουρουβλής
Παίζουν:
Ναταλία Δήμου
Αλέξανδρος Μαυρόγιαννης
Νίκη Μαυροειδή
Μία νεαρή γυναίκα δεμένη και
φιμωμένη. Ένας νεαρός άντρας με στολή προσκόπου. Μία νεαρή
γυναίκα με μαθητική στολή.
1 πραγματικότητα.
1 παιχνίδι.
1 αποκάλυψη.
Όλα... Είναι Στους Κανόνες.
Πέντε πρόσωπα, πέντε
διαφορετικές εκδοχές της ίδιας ιστορίας. Ενοχές, ψέματα και
αλήθειες που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Πώς συνθέτουν οι χαρακτήρες την
ιστορία; Πώς θα βιώσει ο καθένας τη ζωή και πώς την απώλεια; Οι
σχέσεις μπερδεύονται σε μια οικογένεια, σε μια γειτονιά, σε μια
κοινωνία, που όλα μοιάζουν και όλα είναι τόσο διαφορετικά...
(βασισμένο στο έργο «Εφτά λογικές απαντήσεις» του Λεωνίδα
Προυσαλίδη)
Μετάφραση/Σκηνοθεσία:
K. Αλέξης Αλάτσης
Σκηνικά/Κοστούμια:
Η Ομάδα,
μέσα από μια δημιουργική
συνομιλία με τον
σκηνογράφο/ενδυματολόγο
Θάνο Βόβολη Φωτισμοί: K. Αλέξης Αλάτσης
Φωτογραφίες:
Στέλιος Χουστουλάκης
Βίντεο/Trailer:
Λουκάς Παλαιοκρασάς
Ευχαριστούμε
την Fabrica Athens / Τεχνοχώρο Φάμπρικα για την φιλοξενία του
εργαστηρίου μας
και το ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ,
την Γιολάντα Μαρκοπούλου
και τους συνεργάτες της
για την φιλοξενία των προβών μας.
Πρωτοποριακό έργο ομιλίας, από τα
πρώτα του αυστριακού συγγραφέα Πέτερ Χάντκε (του 1965), χωρίς
χαρακτήρες και πλοκή, αλλά με τον λόγο στο κέντρο του. Οκτώ
φωνές μοιράζονται το κείμενο σαν μία γλωσσική παρτιτούρα και
ξεδιπλώνουν τον τρόπο συγκρότησης και αποδόμησης του εγώ του
σύγχρονου δυτικού ανθρώπου.
«Φωνή εν Ραμά ηκούσθη, θρήνος και
κλαυθμός και οδυρμός πολύς» (Ματθ. β΄ 18)
Τρεις άνθρωποι, στο
τέλος μιας εποχής, προσπαθούν να ξεφύγουν από τους φόβους τους
και να αγγίξουν την ευτυχία. Ο χρόνος όμως κυλάει ανελέητα.
Κάνει κύκλους. Αγάπη, φθορά, θάνατος και πάλι από την αρχή...
(βασισμένο στο έργο του Ευ. Ιονέσκο, «Η πείνα και η δίψα»)
Ήθελες ν' ασχοληθείς με το θέατρο
πάντα. Όμως κάτι το σχολείο, κάτι η οικογένειά σου, κάτι οι
καθηγητές σου... σε οδήγησαν σ' άλλο δρόμο.
ΤΩΡΑ ωστόσο έχεις την
ανεπανάληπτη ευκαιρία!! Τώρα ΜΠΟΡΕΙΣ να γίνεις σκηνοθέτης και
σεναριογράφος με τις φοβερές -ή όχι και τόσο- ιδέες σου, ώστε:
Ένας
Αιθίοπας φυσικοθεραπευτής, μια παράτολμη τραπεζικός, ένας
κοινωνικότατος προγραμματιστής, μια φλογερή δικηγόρος, ένας
καλλίφωνος μαθηματικός, μια αισθησιακή παιδαγωγός, ένας
μυστηριώδης πληροφορικάριος, μια ιπτάμενη γλωσσολόγος και ένας
εκρηκτικός ζωγράφος, ως αυτοσχεδιαστές, να τις κάνουν πράξη.
- Επί τόπου.
Σε παγκόσμια πρώτη: η απόλυτη, η
ανεπανάληπτη -όντως- παράσταση κωμικού αυτοσχεδιασμού, η οποία
Δεν υπάρχει. Κλωτσιά σε κάθε τι στημένο. Ζήσε το όνειρο που δεν
έχεις ζήσει.
Αδιέξοδες ανθρώπινες σχέσεις με
καταστροφικές συνέπειες, ψυχικά τραύματα που δεν έχουν
επουλωθεί, ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί στην οριστική απώλεια
του «εγώ».
Τέσσερα σώματα εξαρτημένα από την
αδυναμία της ύπαρξής τους. Τελικά ποιος είναι ο θύτης και ποιος
το θύμα; Πόσο μπορεί ν’ αλλάξει ο άνθρωπος ανάλογα με το ποιον
έχει απέναντί του; Όταν η ψυχική βία εναλλάσσεται με τη
σωματική, όταν οι ανοιχτές πληγές βρίσκουν εξιλαστήριο θύμα,
τότε ποια είναι η κατάληξη;
H Κυριακή, μια πολύ μπερδεμένη νεαρή συγγραφέας, βιώνει τον
έρωτα με έναν ξεχωριστό, πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Τα συναισθήματά
της προσωποποιούνται και την επισκέπτονται, αναλαμβάνοντας
πρωτοβουλία για την έκβαση της σχέσης της. Στο συναισθηματικό
της πάρτι διακυβεύεται εκτός από τη σχέση της και η
δημιουργικότητά της.
Αθήνα Φεβρουάριος 1957. Η Μαρίκα
Νίνου επιστρέφει στο κέντρο ‘’Τζίμης ο Χοντρός’’ όπου
μεσουράνησε σαν καλλιτεχνικό ζευγάρι με τον Βασίλη Τσιτσάνη. Μια
τυχαία συνάντηση με τη Λιλή που κάνει πιάτσα έξω από το κέντρο
γίνεται η αφορμή για την τελευταία εξομολόγηση της Μαρίκας . Η
σύντομη και παθιασμένη για το τραγούδι ζωή της βρίσκουν την
τελευταία τους έκφραση στη συνάντηση των δύο γυναικών.
Η οικογένεια της
Περσεφόνης, δηλαδή οι δύο θείες της και η αδελφή της, περιμένουν
στο σαλόνι του σπιτιού μαζί με την προξενήτρα, την άφιξη του
γαμπρού που θα ζητήσει σε γάμο την Περσεφόνη. Ο γαμπρός ένας
ταπεινός υπάλληλος του ΙΚΑ ΕΠΙΘΥΜΕΙ διακαώς αυτόν το γάμο όπως
και οι συγγενείς της κοπέλας, που είναι διατεθειμένοι να
προικοδοτήσουν γενναία την υποψήφια νύφη, όμως τα προβλήματα που
θα ανακύψουν στην πορεία θα εμποδίσουν αυτό το γάμο
Έξι ιδιότροποι χαρακτήρες
συναντιούνται μ’ ένα περίεργο τρόπο, για κάποιο ανεξήγητο λόγο,
και καλούνται ν’ αναπαραστήσουν και να εξιχνιάσουν μυστήρια,
εγκλήματα και φυσικά φαινόμενα. Η παράσταση συνδέει ιστορίες που
έχουν εμπνευστεί από πραγματικά γεγονότα. Κανείς δεν ξέρει την
αλήθεια, για όλους και για όλα υπάρχει μια εκδοχή και τελικά η
παράσταση παραμένει ένα… μυστήριο.
Το κείμενο έχει προκύψει μέσα από
αυτοσχεδιασμούς και υλικό των μελών της ομάδας, με κυρίαρχο ύφος
το χιούμορ.
Ο Μίλτος είναι συντηρητής
αρχαιοτήτων. Στο εργαστήριό του εκτός από αρχαιολογικά ευρήματα
συντηρεί και τη μοναξιά του. Σ' αυτόν τον τόπο θα προσπαθήσει να
διαφυλάξει ό,τι πολύτιμο έχει απομείνει από τον νέο επισκέπτη.
Το κείμενο «Frida’s
Pornography» είναι ένα ονειρόδραμα με αφετηρία κείμενα από τα
ημερολόγια της Φρίντας Κάλο. Μια αναδρομή στη ζωή της λίγο
πριν πεθάνει.
Πρόκειται για μια θεατρική
αναζήτηση σε μια άλλη πορνογραφία: τα σπλάγχνα σε κοινή θέα. Πώς
μιλάει το καθηλωμένο σώμα, το τραυματισμένο, το γυρισμένο το
μέσα έξω.
Η ιστορία μιας γυναίκας στη διάρκεια των χρόνων. Στιγμιότυπα –
σταθμοί στη ζωή της Θείας Σ.
μας αποκαλύπτουν μια πορεία 50 χρόνων όπως αυτή ξετυλίγεται σε
μια αυλή γεμάτη γλάστρες.
Παρέα με γείτονες, οικογένεια και γάτες. Με κύρια πηγή δύναμης,
την πίστη της στο δικό της Θεό.
Τρεις χαρακτήρες γεννημένοι το
1888. Αιωνόβιοι, ενεργοποιούνται ξανά στο σήμερα. Η μις Τζούλι,
μεγαλοαστή, έχει τα πάντα αλλά της λείπουν όλα. Ο Ζαν, παιδί του
λαού, ονειρεύεται την κορυφή και θα κάνει τα πάντα για να τη
φτάσει. Η Κριστίν, επαρχιώτισσα, με βαθιά ριζωμένα στερεότυπα
νομίζει πως πατάει στη γη.
Σάββατο
27
&
Κυριακή
28 Ιουνίου
(20:45
& 22:00 αντίστοιχα)
33
Θεατρική Ομάδα:
3D
Κείμενα: Ολίβια-Λήδα Καλούδη
Performance: Ολίβια-Λήδα Καλούδη
Μουσική
ερμηνεία:
Ολίβια-Λήδα Καλούδη
Σκηνοθεσία: Μελίνα Σκούφου
Χορογραφία: Ολίβια-Λήδα Καλούδη
Επιμέλεια Κίνησης: Ελίνα Λογαρίδου
Σκηνικά/ Κοστούμια/ Video: 3D
Φωτισμοί: Χρύσα Δαδίτσου
Παίζει:
Ολίβια-Λήδα
Καλούδη
Τo «DogGame»
είναι μια solo performance κοινωνικής διαμαρτυρίας για τα
δικαιώματα του σκύλου στην ελληνική επικράτεια. Ξεδιπλώνεται
μέσα από μια σειρά ανταγωνιστικές, καταιγιστικές και κυρίως
αμείλικτες αντιπαραθέσεις: από τη μια μεριά του
υπαρξιακού-παρακλητικού ημερολογίου ενός εγκαταλελειμμένου
σκύλου και από την άλλη μεριά, του εμπορικού-lifestyle
πειθαναγκασμού ενός τηλεπαιχνιδιού υψηλής τηλεθέασης. Μια
παράσταση που συνδυάζει τεχνικές σωματικού θεάτρου, σύγχρονου
χορού, οπερατικού τραγουδιού και σύγχρονου φλάουτου. Μια
πολυδιάστατη θεώρηση, όπως ακριβώς και το όνομα της ομάδας “3D”.
Πρόκειται για
τη δραματοποίηση ενός κορυφαίου ιστορικού κειμένου της αρχαίας
ελληνικής γραμματείας, της ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου,
γραμμένης από τον Θουκυδίδη τον πρώτο μεγάλο ιστορικό του
ελληνικού και του παγκόσμιου πνεύματος. Δουλεύοντας
αυτοσχεδιαστικά επιχειρήθηκε μέσα από μια διαδοχή εικόνων να
αναπαραστήσουμε τα βασικά γεγονότα των τριών πρώτων χρόνων του
Πελοποννησιακού Πολέμου, όπως καταγράφονται στο δεύτερο βιβλίο
της ιστορίας του Θουκυδίδη.
os-2.jpg)
os-1.jpg)
os-3.jpg)
