Οι ομάδες των παραστάσεων «βάιζα», «γυναία γραφ-Οίδα», «Goldfish» και «Μονόκερως» μάς συστήνονται, λένε δυο λόγια για τα έργα τους και μοιράζονται αυτό το ένα συναίσθημα που εύχονται να προκαλέσουν στους θεατές.
Οι παραστάσεις «βάιζα {ΕΤΥΜ. αρβαν. <κορίτσι, κόρη}» σε σκηνοθεσία Χριστίνας Ματθαίου, «γυναία γραφ-Οίδα» από την ομάδα Primo Gradu, «Goldfish» από την ομάδα Pleü σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κυπραίου και «Μονόκερως» σε σκηνοθεσία Απόστολου Καμιτσάκη από την oμάδα Ομάδα, αφού καταχειροκροτήθηκαν, ανεβαίνουν και πάλι επί σκηνής από τις 10 Μαΐου και για 3 εβδομάδες, σε εναλλασσόμενο πρόγραμμα παρουσίασης, στην Κεντρική Σκηνή του Επί Κολωνώ καλώντας μας να τις χειροκροτήσουμε ξανά, στα πλαίσια του ΜΠΙΖΖΖ, του νέου θεατρικού project της πόλης.
Σε μια από τις πιο δραστήριες θεατρικά πρωτεύουσες της Ευρώπης η καρδιά του θεάτρου χτυπάει στον Κολωνό. Μπορεί όλα γύρω μας να αλλάζουν όμως οι νέοι δημιουργοί ξέρουν πάντα που να απευθυνθούν: το Off-Off Athens Φεστιβάλ στο θέατρο Επί Κολωνώ παραμένει ένας σταθερός πυρήνας για τους νέους καλλιτέχνες και τη δουλειά τους.
Οι ομάδες των τεσσάρων παραστάσεων που ξεχώρισαν στο περσινό Off-Off Athens, μας συστήνονται, λένε δυο λόγια για τα έργα τους και μοιράζονται αυτό το ένα συναίσθημα που εύχονται να προκαλέσουν στους θεατές που θα τις απολαύσουν.
Ομάδα Pleü – Παράσταση: Goldfish
Η ομάδα μας αποτελείται από 4 μέλη, τα οποία γνωριστήκαμε και σπουδάσαμε μαζί υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μας ήταν καθημερινή η ανάγκη για συνεργασία και συνδημιουργία. Δουλέψαμε εντατικά μαζί και κάπως έτσι ταιριάξαμε καλλιτεχνικά. Έχοντας δοκιμάσει επί σειρά ετών μέσα στη σχολή την καλλιτεχνική μας συνύπαρξη, αποφασίσαμε πέρυσι να πάρουμε μέρος με ένα δικό μας έργο, στο Φεστιβάλ του Off-Off Athens 2023 στο θέατρο Επί Κολωνώ. Με την πρώτη μας αυτή δουλειά καταφέραμε να ξεχωρίσουμε ανάμεσα σε αρκετές συμμετοχές του περσινού Φεστιβάλ, γεγονός που μας έδωσε ένα πολύ μεγάλο έναυσμα στο να συνεχίσουμε να συνδημιουργούμε.
Στο έργο μας, “Goldfish”, παρακολουθούμε τη μοναχική καθημερινότητα ενός νέου που πάσχει από απώλεια μνήμης και βρίσκεται «θαμμένος» μέσα στο ίδιο του το σπίτι και τις σκέψεις του. Λούνα Πάρκ, χρυσόψαρα, μια νεαρή υπάλληλος που εμφανίζεται ξαφνικά στο σπίτι του και του «σκηνοθετεί» τη ζωή από την αρχή. Η μοναξιά του ήρωά μας διακόπτεται για λίγο ή για πάντα. Ξυπνάει και βυθίζεται. Νιώθετε μόνος; Κι εγώ.
Φεύγοντας θα θέλαμε ο θεατής σίγουρα να βιώσει, μια εμπειρία. Γιατί το θέατρο είναι μια βιωμένη εμπειρία. Και για τους συντελεστές και φυσικά για το κοινό. Κάτι που συμβαίνει στο «εδώ και στο τώρα» και που για κάθε παράσταση είναι μοναδικό. Η παράσταση μας εντάσσει τους θεατές σε έναν κόσμο, και συγκεκριμένα στον ονειρικό χώρο του κεντρικού ήρωα. Στόχος μας είναι οι θεατές να εισχωρήσουν και να αφεθούν σε αυτόν, καθώς και να νιώσουν και να προβληματιστούν, ακολουθώντας την ιστορία και την πορεία των χαρακτήρων. Να (συν)κινηθούν και να φύγουν από το θέατρο με σκέψεις τόσο για το έργο όσο και για τις ζωές μας ως άνθρωποι του σύγχρονου κόσμου.
Ομάδα Primo Gradu – Παράσταση: γυναία γραφ-Οίδα
Είμαστε η ομάδα Primo Gradu που αποτελείται από την Κωνσταντίνα Ευθυμίου, την Αριάδνη Κωνσταντακοπούλου, την Πένυ Μουμτζή, την Έλενα Πολυχρονάτου και την Μιλένα Τούμπα. Είμαστε όλες από το ίδιο έτος της δραματικής σχολής “Αρχή” της Νέλλης Καρρά. Η ομάδα μας δημιουργήθηκε με σκοπό να μοιραστούμε τα κοινά μας όνειρα, τις φιλοδοξίες και τους προβληματισμούς μας.
Το “γυναία γραφ-Οίδα” είναι μια performance εμπνευσμένη από τη ζωή και το έργο επτά Ελληνίδων ζωγράφων. Ένα ταξίδι που ξεκινά από τη σύγχρονη Ελλάδα όπου η πρώτη γυναίκα ζωγράφος, για να σπουδάσει την τέχνη της ζωγραφικής μεταμφιέστηκε σε άνδρα και σπούδασε στην Ιταλία. Η κάθε ζωγράφος δίνει την σκυτάλη στην επόμενη ώσπου καταλήγουμε στο σήμερα, που έχει καταφέρει να ξεπεράσει τα περισσότερα εμπόδια και να δημιουργεί την τέχνη της με ελευθερία.
Φεύγοντας ο θεατής ελπίζουμε να νιώσει μετατόπιση μέσα του, μια κάποια αλλαγή. Θα θέλαμε να νιώσει ελευθερία. Πρόκειται για μια πρωτότυπη σύλληψη της ομάδας μας πάνω σε ένα θέμα που αφορά τη ζωή και το έργο των Ελληνίδων ζωγράφων καθώς και τη θέση της γυναίκας στο πέρασμα των χρόνων. Θα ταξιδέψει μαζί μας στις ατμόσφαιρες που θα δημιουργήσουμε για το κάθε σύμπαν αυτών των ζωγράφων και θα θέλαμε ο θεατής να νιώσει την ανάγκη να μάθει για το έργο τόσο αυτών όσο και των υπόλοιπων Ελληνίδων ζωγράφων και να γίνει αφορμή για μια βαθύτερη αναζήτηση και συζήτηση.
Ομάδα παράστασης «βάιζα»
Ποιοι είμαστε; Δύσκολη ερώτηση, ακόμα κι αν μοιάζει απλή. Είμαστε μερικοί νέοι καλλιτέχνες, άγνωστοι, που προσπαθούν! Eίμαστε μερικοί τυχεροί νέοι καλλιτέχνες, γιατί, μέσα σε αυτή την προσπάθεια, βρήκαμε ο ένας τον άλλον και προσπαθούμε όλοι μαζί! Κι αυτό είναι πολύ ανακουφιστικό. Είμαστε μια ομάδα μερικών τυχερών νέων καλλιτεχνών, που τους δόθηκε η ευκαιρία να ενωθούν και να πουν μια ιστορία που πρέπει να ακουστεί. Καλλιτέχνες, λοιπόν, που έχουν την τύχη να συνδιαμορφώνουν μια παράσταση η οποία τους επιτρέπει να δηλώνουν περήφανοι για την ιδιότητά τους.
Το έργο βασίζεται σε μία πραγματική ιστορία γυναικοκτονίας που συνέβη στη Μάνη στα μέσα του 19ου αιώνα. Είναι η ιστορία της Μηλιάς, μιας νεαρής κοπέλας που την πρώτη νύχτα του γάμου της βρέθηκε «χαλασμένη» και η οικογένειά της, για να ξεπλύνει την ντροπή, αποφάσισε να τη θάψει ζωντανή στην είσοδο του χωριού. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη διασκευή που αντλεί από τα έργα του Παντελή Μπουκάλα «Μηλιά μου αμίλητη» και «Ο Χριστός στα χιόνια» και εμπνέεται από τον μύθο της La Loba, όπως αυτός αποτυπώνεται στο βιβλίο της Clarissa Pinkola Estes «Γυναίκες που τρέχουν με τους Λύκους». Στόχος δεν είναι η «γεγονοτική» περιγραφή μιας ακόμα γυναικοκτονίας. Με αφορμή το αδιανόητο αυτό πραγματικό περιστατικό, το έργο χαρίζει μιλιά όχι μόνο στην αμίλητη Μηλιά, που, επιτέλους, μπορεί να πει την ιστορία της, αλλά και σε όλους τους εμπλεκόμενους, που, αν και ομιλούντες, ποτέ δε μίλησαν πραγματικά. Δέσμιοι των κοινωνικών επιταγών και του απαραβίαστου τυπικού, όλοι, μάνα, πατέρας, αδέρφια, ερωμένος, ακολούθησαν τον δρόμο που αντιλαμβάνονταν ως προδιαγεγραμμένο. Και δυστύχησαν. Η παράστασή μας είναι πολυεπίπεδη και επιδεκτική ποικίλων αναγνώσεων. Η πατριαρχία και ο αντίκτυπος αυτής σε γυναίκες και άντρες, η απώλεια, η μετάνοια, ο θρήνος, η οικογένεια, η δύναμη της θηλυκότητας, ο έρωτας, η ελεύθερη επιλογή. Όλα αυτά είναι ζητήματα που πραγματεύεται η «βάιζα» και με τα οποία καλεί τον κάθε θεατή / την κάθε θεάτρια να αναμετρηθεί.
Φεύγοντας ελπίζουμε ο θεατής να νιώσει ότι κάτι έχει μετακινηθεί μέσα του. Βέβαια αυτό είναι στόχος κάθε καλλιτεχνικού έργου. Θα λέγαμε, καλύτερα, ότι περισσότερο θέλουμε ο θεατής να νιώσει συμμέτοχος. Κι έτσι ακριβώς έχει δομηθεί η βάιζα. Από μυρωδιές που κάπου σε οδηγούν, από εικόνες που κάτι σου θυμίζουν και από στιγμές που πραγματικά ο θεατής είναι σκηνικά παρών, που συμμετέχει, ακόμα και με τη σιωπή του.
Ομάδα «Ομάδα» – Παράσταση: «Μονόκερως»
Η ομάδα “Ομάδα” συστάθηκε το χειμώνα του 2023 από τους Απόστολο Καμιτσάκη, Χρήστο Καραβέβα και Δάφνη Νικητάκη. Αρχικά ξεκινήσαμε ως συγγραφική ομάδα με αφορμή μια ιστορία που έγραψε ο Χρήστος. Γρήγορα, μέσω του κοινού κώδικα που προέκυψε ανάμεσά μας σε ό, τι αφορά την αισθητική και το χιούμορ, φτιάξαμε τον “Μονόκερω”. Στη συνέχεια, έπεσε η ιδέα να συμμετάσχουμε στο φεστιβάλ Off-Off Athens του Θεάτρου Επί Κολωνώ. Χάρη στον ανοιχτό του χαρακτήρα, μας έδωσε τη δυνατότητα να πειραματιστούμε πάνω στο έργο μας και να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας στο κοινό. Η ανταπόκριση ήταν θετική και η παράστασή μας διακρίθηκε. Έτσι φέτος, έχουμε την ευκαιρία να φιλοξενηθούμε στην κεντρική σκηνή του Θεάτρου Επί Κολωνώ στο πλαίσιο του ΜΠΙΖΖΖ.
Πρόκειται για ένα παραμύθι με θέμα την πατριαρχία, και πιο συγκεκριμένα την τοξική αρρενωπότητα, και πώς τη βιώνει ένα νεαρό αγόρι. Ένα παραμύθι με φόνους, βασανιστήρια και δημόσιες εκτελέσεις για παραδειγματισμό. Ένα παραμύθι με έναν βασιλιά, έναν μάγο, έναν ιεροεξεταστή, πολλούς φρουρούς, μία νεαρή παρθένα, μία απεγνωσμένη βασίλισσα, έναν βοηθό μάγου, έναν δήμιο, τον λαό της Μονοκερούπολης, έναν βοσκό, μια δεκατετράχρονη πριγκιποπούλα του γειτονικού βασιλείου, το νεαρό πριγκιπόπουλο και ένα ροζ πόνι μονόκερω. Ένα παραμύθι με ίντριγκες, δολοπλοκίες, αίμα, πολύ αίμα και πολύ και πάρα πολύ αίμα. Και φυσικά μονόκερους. Η παράσταση τα έχει όλα: ίντριγκες, δολοπλοκίες, περιπέτεια, δράση, αγωνία, έρωτα, πάθος, μαγεία, πολλή αδρεναλίνη και σκηνές που κόβουν την ανάσα. Δεν κρύβουμε τίποτα από τους θεατές. Όλες οι εναλλαγές ρόλων συμβαίνουν μπροστά στα μάτια τους κι αυτό γιατί αρνούμαστε κατηγορηματικά να υποτιμήσουμε τη νοημοσύνη του κοινού με ιδέες περί ψευδαίσθησης, μαγείας του θεάτρου και άλλα μεταφυσικά. Μία παράσταση devised που ερευνά την ανδρική ταυτότητα και το αρχέγονο μοτίβο που βαστάει γερά ανά τους αιώνες, αυτό του ανδρισμού. Μια κωμωδία άβολη, που εκφράζει τη βαθιά μας ανάγκη να μην παίρνουμε τον εαυτό μας στα σοβαρά.
Φεύγοντας ελπίζουμε ο θεατής να σκεφτεί αυτό που απασχολεί και εμάς. Το πώς οι επιλογές μας, ο χαρακτήρας μας και κατ’ επέκταση η ζωή μας καθορίζονται από εξωτερικούς παράγοντες: κοινωνικές κατασκευές που δεν αφήνουν το χώρο να υπάρχουμε με αυθεντικότητα και αυθορμητισμό. Πως πολλές φορές επιλέγουμε να θυσιάσουμε κομμάτια του εαυτού μας προκειμένου να γίνουμε αποδεκτοί από το κοινωνικό σύνολο. Στην παράστασή μας, προσπαθούμε, χωρίς να γίνουμε διδακτικοί, να σχολιάσουμε αυτή την καταπίεση μέσω του χιούμορ και ελπίζουμε ο θεατής να γελάσει και να φύγει ανακουφισμένος.
Πηγή: Βάνα Κραβάρη, mikropragmata.lifo, 01/05/2024
