Γεννήθηκα στην Κατερίνη. Ζω στην Αθήνα τα τελευταία δέκα χρόνια. Φοίτησα στη δραματική σχολή Βεάκη αλλά και στη δραματική σχολή του Ιάσμου από όπου παίρνω και το πτυχίο μου φέτος καθώς βρίσκομαι στο τρίτο έτος της σχολής. Είμαι κάτοχος του προπτυχιακού προγράμματος «Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό» του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) Πατρών, καθώς και του προπτυχιακού προγράμματος Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας του βρετανικού Πανεπιστημίου Kingston.
Μία από τις πιο αξιοσημείωτες δουλειές μου ήταν η συνεργασία μου με το σκηνοθέτη κ. Μανούσο Μανουσάκη στη μίνι σειρά εποχής «Κρίσιμες Στιγμές» της Γαλάτειας Καζαντζάκη στο ρόλο της γραμματέας στο πλευρό του ηθοποιού Μιχάλη Μαρκάτη η οποία έχει προβληθεί στο κανάλι της ΕΡΤ. Αυτό τον μήνα θα συμμετάσχω στο Φεστιβάλ off off στο θέατρο Επί Κολωνώ στις 26/06 και στις 27/06 με την παράσταση «Σαν Τα Δελφίνια» του Γιώργου Ηλιόπουλου σε σκηνοθεσία Κλαούντιο Κάγια αλλά και δική μου. Είναι ένας μονόλογος που έχει ως επίκεντρο την έμφυλη βία που βιώνει μία γυναίκα μέσα στο γάμο της. Και δυστυχώς καθώς βρισκόμαστε σε μία εποχή που οι γυναικοκτονίες, αλλά και η βία γενικότερα προς το συνάνθρωπο έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, θεωρούμε υποχρέωση μας να θίξουμε το συγκεκριμένο ζήτημα μέσω της τέχνης.
Είναι «φιλόξενη» η Αθήνα για καλλιτεχνική δημιουργία;
Ναι φυσικά και είναι. Μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είναι παγκοσμίως γνωστή για τον αρχαίο πολιτισμό της, αλλά και ότι το θέατρο γεννήθηκε σε αυτή τη χώρα. Υπάρχει μεγάλη δίψα από τους νέους καλλιτέχνες για δημιουργία και η Αθήνα αγκαλιάζει νέα εγχειρήματα καλλιτεχνών όπως για παράδειγμα μέσω διαφόρων φεστιβάλ που γίνονται συχνά, όπως είναι και το off off Festival στο θέατρο Επί Κολωνώ όπου θα συμμετάσχω και εγώ φέτος όπως είπα παραπάνω με τη θεατρική ομάδα μας «Αίσα» με την παράσταση «Σαν τα Δελφίνια» του Γιώργου Ηλιόπουλου.
Αν διάλεγες να ζήσεις αλλού πού θα ήθελες να βρεθείς;
Στην Αμερική.
Πού χρωστάς «ευχαριστώ» για ό,τι έχεις καταφέρει;
Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω σίγουρα στον εαυτό μου που δεν τα παράτησα στις δύσκολες στιγμές, ειδικά τα τρία τελευταία χρόνια που ήταν τα χρόνια της δραματικής σχολής καθώς ήταν εξαιρετικά δύσκολο για εμένα να δουλεύω παράλληλα και να πηγαίνω στη σχολή. Αλλά θέλω να πω και ένα τεράστιο ευχαριστώ στη γιαγιά μου την Άννα που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή και ήταν πάντα δίπλα μου. Και φυσικά στους γονείς μου, τον αδερφό μου αλλά και στους ανθρώπους που με στήριξαν και με στηρίζουν να κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα.
Θα έκανες αιματηρές οικονομίες για ένα ταξίδι ή καινούργιο αυτοκίνητο;
Σίγουρα θα έκανα αιματηρές οικονομίες για ένα ταξίδι. Τα ταξίδια τα αγαπάω πολύ. Για μένα είναι πολύ σημαντικό να συλλέγω εμπειρίες, να βλέπω νέες εικόνες, και να αφουγκράζομαι μία άλλη κουλτούρα που μπορεί να έχει μία άλλη χώρα. Όταν ταξιδεύω νιώθω μία ελευθερία και μου αρέσει πολύ να βλέπω την πολιτιστική κληρονομιά μιας άλλης χώρας.
Στην Αθήνα σιχαίνομαι την πολλή κίνηση στο κέντρο!
Στην Αθήνα λατρεύω να περπατάω άνοιξη στα Αναφιώτικα!
«Έχω σόσιαλ άρα υπάρχω» – Τι σημαίνει η φράση αυτή για σένα;
Δεν πιστεύω ότι χρειάζεται κανείς «σόσιαλ για να υπάρχει». Προσωπικά μου άρεσε η ζωή που είχαμε πριν από τα σόσιαλ καθώς υπήρχε ουσιαστική επικοινωνία με τους συνανθρώπους μας . Δυστυχώς πρέπει να παραδεχτώ όμως ότι τα σόσιαλ είναι πλέον απαραίτητο εργαλείο για να επικοινωνήσουμε τη δουλειά μας, και αυτός είναι και ο λόγος που είμαι και εγώ ενεργή σε αυτά.
Ποιον άνθρωπο «φοβάσαι» περισσότερο: τον αγενή ή τον τσιγκούνη;
Δε θα έλεγα ότι «φοβάμαι» κάποιον από τους δύο, αλλά σίγουρα δε θα ήθελα να συναναστρέφομαι με κάποιον που είναι αγενής. Μου αρέσει να εισπράττω θετική ενέργεια από τους γύρω μου. Και γενικά θεωρώ ότι η ευγένεια είναι πολύ σημαντικό προσόν στις μέρες μας για έναν άνθρωπο, καθώς μας βοηθάει τον καθένα ξεχωριστά, να συνυπάρχουμε αρμονικά σε ένα κοινωνικό σύνολο.
Πώς σε φαντάζεσαι σε έναν χρόνο από σήμερα;
Με φαντάζομαι να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ πιο πολύ, που δεν είναι άλλο από το να παίζω στο θέατρο επαγγελματικά. Και επίσης θα ήθελα η παράστασή μας «Σαν Τα Δελφίνια» του Γιώργου Ηλιόπουλου να συνεχιστεί να παίζεται και του χρόνου είτε στο θέατρο Επί Κολωνώ εφόσον το κοινό και οι κριτικοί του φεστιβάλ αγκαλιάσουν το καλλιτεχνικό μας δημιούργημα, είτε σε κάποιο άλλο θέατρο.
Τι είναι το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι πριν κοιμηθείς και το πρώτο όταν ξυπνάς;
Συνήθως το τελευταίο πράγμα που σκέφτομαι το τελευταίο διάστημα πριν κοιμηθώ είναι οι πρόβες που έχω κάνει μέσα στη μέρα είτε για την παράσταση «Σαν Τα Δελφίνια» είτε για τις διπλωματικές εξετάσεις της δραματικής σχολής. Όταν ξυπνάω νομίζω ότι κάθε μέρα σκέφτομαι και κάτι διαφορετικό ανάλογα τι έχω να κάνω κατά τη διάρκεια της ημέρας, οπότε δεν μπορώ να απαντήσω κάτι συγκεκριμένο σε αυτό.
Τι σκοτώνει τον έρωτα;
Οι ανασφάλειες που μπορεί να έχουμε σαν άνθρωποι, που σε πολλές περιπτώσεις δημιουργούν τη ζήλια. Πιστεύω ότι αν συμβαίνει κάτι τέτοιο είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά, ο έρωτας σε αυτή την περίπτωση μεταξύ δύο ανθρώπων δεν μπορεί να επιβιώσει.
Αν ήσουν τραγούδι και βιβλίο… για πες μας να γνωριστούμε… ποια σε «περιέχουν» καλύτερα;
Αν ήμουν τραγούδι θα ήμουν το τραγούδι Μεταμορφώσεις σε στίχους και μουσική Γιώργου Ρωμανού. Και αν ήμουν βιβλίο θα ήμουν ο Μικρός Πρίγκιπας του Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ
Βρείτε εδώ όλες τις παραστάσεις του Off Off Festival στο Θέατρο Επί Κολωνώ
Πηγή: Γιώτα Δημητριάδη, viewtag, 11/06/2024